rio dulce/ livingston

Om de toeristen bus weer eens te mijden worden de tassen in de welbefaamde tuktuk gepropt om ons door een wolk van stof en uitlaatgassen te doen belanden op het busstation. Deze bus opgefleurt door de " piloto" als een oerwoud tafereel, om al bellend met 30km( jaja cristel geruststelling en ook waar gebeurd) per uur door de bergen te loodsen. Maar de reis kon niet echt beginnen voordat de bus tot driemaal toe tot stilstand werd gebracht om driftig in gereedschapskisten te kijken. Dit maal bleek de paniek niet gebaseerd op motorpech maar op het falen van "Guatemale most wanted item" de radio. En natuurlijk is een feestje of busritje in Guatemale geen echt feestje als de snoeiharde hoempapa muziek niet door de boxen galmt. Waar dan ook of je nu gezellig met een een liefje in een restaurantje eet, er is altijd behoefte (blijkbaar) aan een kakafonie van oorverdovend kabaal. Na veel vuldige rookpauzes van onze oversized bus"piloto" belanden we in Rio Dulce, het manggrove maar ook caribean ogende gebied van Guatemale.

Te snel en onverwacht beland in the middle of sjit op een eilandje in de manggrove, geen geld, geen vervoer naar het vaste land met als uitzondering de halflekke kano die ons halverwege het meer brengt. Maar dit alles kan het pelikanen feestje van Moniek niet verpesten. Volgens de verdwaalde Aussi is the place to be, wederom in de middle of sjit. Maar dit keer met geluk want we komen uit bij een eenzame waterval met dampende zwafelluchten en ondanks dat dit niet heel aantrekkelijk klinkt bracht deze prive sauna ons tot verrukking. Onder het wakend oog van een lokale Guate bejaarde werd en flink gespetterd en gewassen.

Onder druk van de guate time hebben we ons laten proppen in een lokaal mini busje. Eigenlijk bedoeld voor 12 man maar klaarblijkbaar is 27 locals en 2 gringo's ook een mogelijkheid ( inclusiek 4 man op dak), zelfs een lege benzine tank takkelde onze race tegen de klok niet. Dus eenmaal bij de boot beland voerde ons op hoge snelheid door het mooiste gebied van guatemale. Terwijl de pelikanen met de boot meevlogen zagen we in een ooghoek een geel oranje leguaan, dus die zijn weer toegevoegd aan het lijste gespotte dieren. De reis kwam uit in Livingston. In een eenzaam hostel aan de kust tussen Guatemale en Belize. Daar waar vrijdag blijkbaar Pay-day die als gevolg had dat de gehele Garafuna bevolking niet meer nuchter aanspreekbaar bleek. De nodige barbie comments werden naar deze blanke gringo gesmeten en na een stevig debat over onze reisplannen werd de koers uitgezet naar Belize.